giovedì, ottobre 25, 2007

Seimllyd

Doeddwn i methu neud o. Ni fedraf fynd i siop trin gwallt ar fy mhen fy hun. Fanno oeddwn i, o’i blaen, ond bu’n rhaid i mi droi’r ffordd arall. A minnau newydd brynu pâr o jîns fflêrs sylwais yn syth nad allwn eu gwisgo pe bai gwallt byr arnaf. Dw i’n licio edrych fel hipi ac ymddwyn fel josgin. Gadewch i mi fod.

Ond mae’n ddyfnach na hynny. Gwell deintydd na doctor (a dw i ‘di cael profiadau erchyll gyda’r ddau, coeliwch chi fi) na thorrwr gwallt. A beth bynnag, roedd fy ngwallt yn saim i gyd ac roedd cywilydd gennyf, ac nid oedd yr amynedd gennyf i gael cawod ddoe felly parhaf yn saim i gyd nes y caf heno.

Eillio, dyna beth arall nad ydw i’n hoff o wneud, er na hoffwn locsyn yn y lleiaf (locsyn yn air llawer gwell na barf, cofiwch). Ond mae eillio yn cymryd amynedd, hefyd, a dw i bob amser yn blorod ar ôl eillio (nid fy mod yn un sbotllyd fy naws, ni ches y rheini fyth, o bosib oherwydd fy mod yn seimllyd, wn i ddim, ond ar ôl eillio (dw i’n ailadrodd eillio’n ormodol) mi gaf ryw un neu ddau o gwmpas yr ên).

Dw i’n credu y byddaf yn fudur heddiw a chael pastai i ginio. Os seimllyd wyf, seimllyd bydd f’ymddygiad. Gweddaf fy hun gan fy ngwallt yr hwn heddiw, ac ni all na Duw na dyn fy atal.

Nessun commento: