Dw i wedi licio cael y tŷ i mi'n hun neithiwr. Ond mae pawb yn eu holau'n awr a 'sgen i'm mynadd a dwisho mynd i Gaerdydd drachefn. Mae 'na dal draethawd dw i heb ei wneud, mor ddiog a dw i wedi bod yn ddiweddar, a dw i'n flinedig wedi neithiwr. Ond yr iwsial sydd yma eto, y chwaer yn cwyno, Mam yn ffysian a Dad yn gwylio ar y teledu yn uffernol o uchel achos 'di o methu clwad dim.
Oes llonydd i gael yn y byd? Na. Dim rili. Blwyddyn nesa' bydd yn rhaid gwrando ar Ellen yn malu cachu am ba mor ddel ydi Shane boi canu 'na a Haydn yn mynnu gwylio crap fel 'Cribs' neu unrhyw math o raglen sy'n ymwneud ag eiddo. Er, yn dweud hynny, dw i'm yn berson sy'n gallu bod ar ben fy hun am ormod o amser; dw i'm yn mwynhau fy nghwmni fy hun yn ormodol (a neb yn fawr mwynhau fy un i, sydd o gryn bleser imi'n bersonol). Mae gennai rhyw angen ddirfawr i gymdeithasu o hyd, heblaw pan dw i'n torri ngwinadd neu'n gyrru.
Gyrrwr drwg dw i. Dim fy mod i'n yrrwr drwg, nag yn yrrwr aggressive, ond mae gennai dueddiad i godi bys ar rhywun neu gweiddi 'WANCAR!' arnynt os mae nhw'n mynd yn rong. Mae gyrru yn sdresio fi allan: mwy na'n nheulu, mwy na gwaith a mwy na Lowri Llew (clwydda, 'sdim byd yn y byd yn sdresio fi allan mwy na Lowri Llew). Sori, dwi'n ramblo rwan achos dwisho aros ar lein i gwylltio chwaer fi sydd eisiau mynd ar y ffon. Defnyddio dy fobeil medda fi. Na, medda hi.
Nessun commento:
Posta un commento